Jakie znaczenie ma stres podczas odchudzania?

Otyłość jest nową chorobą cywilizacyjną na którą nie mamy jednego, uniwersalnego sposobu leczenia. Najrozsądniej jest zmienić dotychczasowy styl życia na dietę pod kontrolą dietetyka oraz zwiększyć aktywność fizyczną.
Jednak co jeśli to aktywność fizyczna prowadzi do przyrostu masy ciała? Czy aktywność fizyczna może być stresująca i prowadzić do przyrostu masy ciała?

Jak działa stres?

Człowiek pod wpływem stresu odczuwa silne emocje. Najczęściej jest to lęk, strach, złość lub agresja. Pod wpływem stresu i tych emocji w organizmie człowieka zachodzą liczne zmiany biochemiczne i fizjologiczne. Efektem tego jest “wyprowadzenie z równowagi”.
Możemy jednak różnie zareagować na taki stres.
Wyróżniono więc :

• distres, czyli sytuacja gdzie człowiek reaguje negatywnie na stres, sytuacja stresowa jest zagrożeniem, a stresor, czyli czynnik powodujący stres, utrudnia racjonalne myślenie i działanie,
• eustres, czyli sytuacja gdzie człowiek reaguje pozytywnie na stres, sytuacja działa konstruktywnie na daną osobę, pobudza i motywuje ją do działania.

Co do stresorów, wyróżnia się ich kilka typów. Ogólnie jednak stresorem mogą być zarówno drobne, codzienne utrapienia jak i poważne wyzwania, nowe aktywności i dramatyczne wydarzenia. Tak więc i aktywność fizyczna może być stresorem.

Stres a masa ciała

Naukowcy i specjaliści już od dłuższego czasu mówią o tym, że na efekty redukcji masy ciała wpływają również czynniki psychologiczne. Ogromne znaczenie ma jej umiejętność radzenia sobie ze stresem a także wsparcie otoczenia.
Sytuacje stresowe wpływają na znacząco na rodzaj i ilość spożywanych pokarmów, poziom łaknienia i motywację do odchudzania. To właśnie stres może być podłożem do nieprawidłowych nawyków żywieniowych i przyrostu masy ciała.
Często mówi się zarówno o braku jedzenia ze stresu jak i zajadaniu stresu. Wśród osób otyłych największą przeszkodą jest właśnie jedzenie ze stresu. Najczęściej sięgają wtedy po niezdrowe przekąski jak słodycze.

Udowodnione jest, że osoby często doświadczające stresu są szczególnie wrażliwe na psychologiczne funkcje jedzenia. Do takowych zalicza się zaś :

• zaspokojenie potrzeb bezpieczeństwa,
• zaspokajanie potrzeby miłości,
• zaspokajanie potrzeby szacunku,
• potrzeba samorealizacji,
• jedzenia jako funkcja komunikacji interpersonalnej.

Aktywność fizyczna

Specjaliści podkreślają, że odpowiednia aktywność ruchowa jest kluczowa w walce z otyłością. O ile dieta to podstawa zdrowego trybu życia, to aktywność fizyczna sprawia, że jest to konkretniejsze działanie, wzmacniające nasze mięśnie i wpływające na dotlenienie, odstresowanie i uzyskanie szybszych wyników.

Co daje aktywność ruchowa?

Oczywiście zwiększa wydatek energii, a przez to skutecznie zmniejsza masę ciała. Jednak są również i inne korzyści. Zwiększa masę mięśniową, kosztem masy tłuszczowej, obniża poziom insuliny we krwi, poprawia tolerancję na glukozę, obniża ciśnienie wysiłkowe i spoczynkowe, poprawia sprawność fizyczną, utrzymanie reżimu dietetycznego a także poprawę samopoczucia i zdrowia psychicznego – zmniejszenie częstości występowania objawów depresji, lęku i stresu.

Czy aktywność fizyczna może być stresująca i prowadzić do przyrostu masy ciała?

Tak. Aktywność fizyczna może prowadzić do stresowania się osoby, zwłaszcza otyłej, która nie czuje się pewnie na siłowni czy basenie. Osobie otyłej może być ciężko rozpocząć ćwiczenia, gdyż jest to nowa sytuacja. Sytuacja przede wszystkim trudna, gdyż zarówno wątłe mięśnie jak i tusza może bardzo przeszkadzać w wykonywaniu ćwiczeń.
Jeśli ktoś podczas wykonywania ćwiczeń poczuje się zagrożony, może wrócić do nawyku zajadania stresu niezdrowymi przekąskami. Efektem tego może być ponowny przyrost wagi.

Dlatego ważne jest, aby pacjenci mieli dobry kontakt z dietetykiem, trenerem, który pomaga im podczas ćwiczeń, a także stały kontakt z psychologiem.